Chatham County Line in de Lage Landen - Heaven magazine (2024)

Bluegrass? Altijd goed. Neem nou de Blue Grass Boogiemen. Laat dit kwartet uit Utrecht met een reputatie in Amerika losgaan op willekeurig welk festijn of festival en, om met The Beatles te zingen: a splendid time is guaranteed for all. Wij babyboompopliefhebbers raakten in de ban van de bluegrass gedurende de hippiejaren en wel via The Flying Burrito Brothers in hun eerste nadagen. Voor hun herfsttournee in 1971 rekruteerde Chris Hillman een drietal bevriende bluegrassmuzikanten, zodat ze halverwege de countryrockavond eens even lekker virtuoos konden riedelen, plonken, plukken en fiedelen op banjo, mandoline, gitaar, viool en contrabas, waarbij ze zich ook nog eens in die hoge harmonieën de longen uit lijf zongen. Geen flauw idee of mijn geheugen me al dan niet bedriegt, maar ik herinner me een dof klinkend cassettebandje met VPRO-opnamen van een optreden in het Amsterdamse Concertgebouw. Hoe het ook zij, een voorproefje dat naar meer smaakte hadden we eind jaren zestig al opgediend gekregen door Dillard & Clark, vooral op hun an sich wat tegenvallende tweede album Through The Morning, Through The Night. Maar na de Burritos ging het opeens hard: Country Gazette, The Dillards, Flatt & Scruggs, Bill Monroe, The Stanley Brothers – en dat was nog maar het begin.

Wat bleek trouwens? Heel wat van die Californische countryrockers hielden er een bluegrassverledentje op na. Chatham County Line nu bewandelde de omgekeerde weg, maar goed, zij behoren dan ook tot de generatie die opgroeide met The Byrds, The Flying Burrito Brothers, Poco et al. Het kwartet komt uit North Carolina, net ten zuidoosten van Kentucky, bijgenaamd the bluegrass state, de geboortegrond van Bill Monroe, vandaar dat diens ensemble His Blue Grass Boys heette en aangezien hij van meet af aan gold als de uitvinder van die stijl doopte men dat subgenre ergens in de vroege jaren zestig bluegrass. De muziek van Chatham County Line bestrijkt naar eigen zeggen North Carolina in de volle breedte, van de bergen in het westen tot de kuststreek in het oosten met daartussenin grote steden als Charlotte, Greensboro en Raleigh. Niet voor niets hing bij hun optredens steevast de staatsvlag achter op het podium, anderhalf decennium lang tot de invoering afgelopen voorjaar van de zogenoemde toiletwet, die voorschrijft dat transgenders gebruik moeten maken van de wc die hoort bij het geslacht op hun geboortecertificaat. Tijdens een concert haalde voorman Dave Wilson met het nodige demonstratieve vertoon de vlag neer – tot nader order.

In den beginne was Chatham County Line eigenlijk een hobbybandje. Dave Wilson en Greg Readling verdienden de kost als begeleiders van Tift Merritt, die begin jaren nul nieuw leven blies in de countryrock van Emmylou Harris. Bij gelegenheid reisden John Teer and Chandler Holt mee, zodat ze gevieren mooi het voorprogramma konden verzorgen. Zo werden ze op een goede avond ontdekt door Chris Stamey, in de jaren tachtig actief met de powerpopband The dB’s. Inmiddels staan er zeven studioalbums plus een livedubbelaar achter hun naam, waarvan de jongste deze nazomer jammerlijk tussen wal en schip viel. Autumn luidt de titel van dit elftal tamelijk ingetogen liedjes, die de twee voorafgaande jaren werden opgenomen in de vroege herfst. De klankkleur is navenant: roodbruin als knisperende bladeren onder cowboylaarzen. Chatham County Line klinkt behoorlijk neotraditioneel, dat zeker, zij het beslist niet puristisch, want in de kleine Dave Wilson schuilt een singer-songwriter met een popgevoel. Mondharmonica, pedal steel, piano, orgel en incidenteel zelfs drums mogen dan ook gerust op hun platen. Live, veelal strak in het pak inclusief stropdas, mogen ze trouwens The Last Time van The Rolling Stones graag coveren, met zijn vieren rond één microfoon – zoals het nu eenmaal hoort bij bluegrass.

1 februari in De Casino, Sint-Niklaas; 2 februari in CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg; 3 februari in De Warande, Turnhout; 4 februari in CC Muze, Heusden-Zolder; 5 februari in De Grote Post, Oostende; 7 februari in TivoliVredenburg, Utrecht; 8 februari in Paradiso, Amsterdam; 9 februari in Vanslag, Borger; 10 februari in de Effenaar, Eindhoven.